Zelf kiezen
Zelf kiezen was vroeger een grote luxe, wat ook je positie in ‘t leven was. Tot op de dag van vandaag worden veel, heel veel keuzes voor ons gemaakt. Kleine onbelangrijke zaken, maar ook meer essentiële. Winkels kiezen voor ons wat we volgende zomer zullen dragen, muziekmaatschappijen kiezen de liedjes die ze je willen voorschotelen, media & uitgevers leggen je hun keuze van het nieuws voor, TV zenders kiezen voor jouw het programma aanbod en wanneer je wat moet zien, etcetera…
Daar komt steeds meer verandering in en ook al hebben de meeste organisaties het moeilijk zich aan te passen aan deze realiteit. Maar de druk vanuit de veranderende consument is zoals het water van een bergbeekje dat naar beneden stroomt. Je mag dammen bouwen zoveel je wilt, de druk van het water zal ooit de dam doorbreken… en het water zal zijn weg naar beneden zelf vinden…sneller en sneller…
Diverse “oude” organisaties zullen snel moeten leren dat ze moeten aanpassen of verdwijnen. De muziekwereld zal zich erbij neer moeten leggen dat hun oude business model niet meer klopt. Artiesten zullen moeten leren dat ze veel minder dan vroeger zullen kunnen blijven leven van de auteursrechten op 1 of 2 liedjes. Net als ieder ander vak zullen ze blijvend moeten presteren om inkomsten te blijven vergaren. In hun geval… ga optreden om je kost te verdienen. Eerst de mp3-spelertjes, de iPods en iTunes en daarna Spotify veranderden de omgeving en verlegden de keuze van de uitgever/artiest naar de consument. Films en tv-series volgen met on-demand omgevingen als Netflix. Dagbladen en tijdschriften komen ook aan de beurt met bv de introductie deze week van Blendle. Ik geloof zeker dat er ook een markt zal blijven bestaan voor “curatoren” die volgens visie een bepaald pakket samenstellen voor de consument die op hun oordeel wil vertrouwen. Van de playlists van Spotify tot die goeie ouwe hoofdredacteur van een krant of programma directeur van een TV zender, die zijn visie op de wereld verpakt in een dagelijkse selectie van nieuws en ontspanning. Maar niemand zal er aan ontsnappen dat de macht verschoven is van de zender naar de ontvanger en die trend zal zich doorzetten in tal van sectoren waar we vandaag zelfs nog niets bij stil hebben gestaan. Politiek komt ook aan de beurt… Retail en recruitment, twee zakelijke omgevingen waar ik me in thuis voel, ontsnappen er ook niet aan…
De consument kiest vanaf nu zelf waar hij aandacht aan wil geven, soms is dat een door een vertrouwde bron voorgekauwde selectie, soms maken ze voor de volle 100% hun eigen selectie. Bovendien volgens het credo “sharing is caring”, met dank aan de social media van Facebook tot LinkedIn, zullen veel meer bronnen van samengesteld nieuws of entertainment hun weg naar de rest van de wereld vinden aangezien de opstartkost van je eigen medium als je de behoefte zou hebben jouw mening te delen verwaarloosbaar is geworden. Ik vertel hier niets nieuws als ik de dood aankondig van de almachtige massa media en de opkomst van “peer-to-peer” (en nee dan gaat het niet over fruit). Maar ik denk dat deze evolutie zich sneller en sneller zal doorzetten ook naar sectoren waar we vandaag nog niets eens bij stilstaan. De consument hier in de westerse wereld heeft door dat hij zelf kan kiezen en wordt zo dat bergbeekje dat zich niet zal laten indammen…
Boeiende tijden…
We beleven deze dagen als sportland hoogtij dagen… Ik spreek nu even als de Hollander in mij, de Antwerpenaar is in deze -hoe moeilijk ook- iets stiller. De Olympische Spelen in het “winterse” Sochi zijn op de schaatsbaan een ongekend succes voor het Oranje legioen. Gisteren hadden we, het kleine Nederland, de meeste medailles van iedereen en moet we in het medailleklassement dankzij iets meer goud enkel de Duitsers voor ons dulden. Het langebaan schaatsen of snelschaatsen zoals het in Vlaanderen ook wel genoemd wordt is traditioneel een onderdeel van de Spelen waar we in uitblinken, maar wat we dit jaar laten zien is ongekend. Twee keer eerder al deze Spelen was het hele podium Oranje gekleurd, gisteren deden de Nederlandse vrouwen het op de 1500m schaatsen voor de 3e “clean sweep” nog een stapje beter en werden ze 1, 2, 3… én 4. Elk ander land ter wereld zou hier ongelooflijk trots op zijn, zo niet hier in de Lage Landen…
Vandaag leerde ik een nieuwe woord. Ubuntu! Zeker geen nieuw woord, integendeel. Het woord komt voor in de Bantoetalen, een begrip dat tientallen talen in het Afrika ten zuiden de Sahara omvat. Mensen die al meer gelezen hebben over Nelson Mandela en zijn vrijheidstrijd in Zuid-Afrika zullen het woord wellicht al zijn tegengekomen. Ik ken Mandela vanzelfsprekend, maar durf niet beweren dat ik mij al in hem en zijn visie verdiept heb verder dan wat Jan Publiek ook over de man in kwestie weet.
De moeite waard om mij eens verder in te verdiepen op een van de donkere rustige winterdagen de komende tijd. 
Over enkele dagen zal een van de beste sport bestuurders ooit terugtreden als voorzitter van het IOC. Jacques Rogge, dokter, graaf… maar de enige eretitel die hij zichzelf zou toedichten is die van Flandrien zoals blijkt uit onderstaande video, tevens een van de betere interviews van de Nederlandse sportjournalist en tegenpool van Rogge, Mart Smeets.
Er zal op een geheel nieuwe manier omgegaan moeten worden met het concept “intellectual property”… voor velen vandaag de dag nog steeds de Heilige Graal. Ik weet niet of het zo snel zal gaan als Tapscott voorspelt (voor eind 2013) maar de bal is aan het rollen en ik zie niet in hoe dit kan worden stopgezet. Met de open source revolutie in de software wereld als voorbeeld… Maar de boodschap is dus duidelijk, zoek niet naar de juridische oplossing om je belangen te vrijwaren, zoek naar het gemeenschappelijk belang dat je groei zal brengen…
De toenemende vrijheid van informatie (transparantie & delen – weet je nog wel) verandert de hele maatschappij. Vrijheid is de drijfveer voor de open wereld waar we naartoe evolueren. Informatie is macht was en is het credo van het oude tijdperk, maar die informatie komt meer en meer vrij ter beschikking van een heleboel geëngageerde mensen. Tapscott’s visie op dit laatste element zal onze gekende organisatievormen voor bedrijven en instituten drastisch veranderen. Hij verwijst naar het voorbeeld van een variatie op “zwermen” spreeuwen, “murmurations” zoals hij ze noemt als een mogelijke krachtig nieuw model van samenwerking, waar leiderschap wel aanwezig is maar niet in de vorm van 1 leider… Een boeiende gedachte die langzaamaan – maar sneller dan we vermoeden – vorm zal krijgen…
Vertrouwen