Competitie 2.0 & innovatie in hockey
Enkele Nederlandse topclubs zijn aan het brainstormen over een mogelijke nieuwe competitie opzet waarbij zelfs gedacht wordt aan een grensoverschrijdende Benelux competitie. Kortere, intensievere periodes van competitie. Meer spektakel op korte tijd! Rekening houdend met topspelers die over de hele wereld met nationale ploeg en diverse teams hun kunstje willen vertonen…
Wij zijn terecht trots op het innovatieve karakter van onze sport waar men het niet schuwt regels uit te testen om de sport aantrekkelijker te maken, deze snel in te voeren, te evalueren én weer af te voeren als ze niet aanslaan. Ook onze club competitie die in Europa aan de basis staat van onze sport werd en wordt af en toe dus kritisch onder het vergrootglas gehouden.
Spektakel!
Denk aan de invoering van het play off systeem om de landskampioen te bepalen. Maar ook bv aan het experiment in Nederland recent waarbij in de overgangsklasse (het tweede niveau dus) na de heenronde enkel de top verder tegen elkaar speelde in de terugronde met het oog op promotie en de onderste helft van het klassement onder elkaar mocht uitmaken wie het behoud in deze divisie kon verzekeren. Een gelijkaardig systeem werd enkele jaren daarvoor in België reeds uitgetest in de eredivisie (het hoogste niveau) waar na de heenronde enkel de top 6 voortspeelde voor een plek in de play off en de onderste helft van het klassement onder elkaar mocht uitmaken wie degradeerde. Beide systemen werden echter na evaluatie weer afgevoerd waar het play off concept wel zijn waarde bewees en de competitie spannend houdt tot op het einde. En dat is een belangrijke factor… Spektakel!
Gezonde en evenwichtige balans
Ook internationaal blijven de toernooien en competities wijzigen. Zo werd recent de Hockey World League en de spectaculaire HIL aan het palet van hockeycompetities wereldwijd toegevoegd. Beide boeiende concepten en goed voor onze sport! Maar het betekent ook dat ook onze toch redelijk traditionele Europese clubcompetities weer onder druk komen. Er zijn immers nog steeds maar 365 dagen in het jaar en dat ene extra schrikkeldagje af en toe is niet genoeg om de topspelers de rust te bieden om in deze intensieve sport te blijven presteren.
Professionele topspelers zullen de komende jaren uit willen komen in meerdere club/team competities naast hun “verplichtingen” bij hun respectievelijke nationale ploeg. Iedereen is dan ook gebaat bij duidelijke afspraken (lang op voorhand) met betrekking tot de timing en invulling van al deze verschillende evenementen om tot een gezonde en evenwichtige balans te komen. De recente aankondiging van de FIH kalender voor de periode 2015-2018 is een eerste stap in de goede richting, maar ook voor de Europese club competities is het misschien weer tijd om zich nog eens in vraag te stellen en daar blijken ze dus in Nederland alvast mee bezig te zijn…
Een voorzetje
Persoonlijk ben ik niet gevonden voor een Benelux competitie. Beide competities hebben voldoende mogelijkheden elk op hun manier en met hun eigenheid een competitie op niveau neer te zetten. Maar dat betekent niet dat er geen andere opties zijn die de moeite waard zijn te overwegen.
Ik denk wel dat beide landen waar ik de competities goed genoeg van ken om een zinnig woordje over mee te praten, gebaat zijn bij een gelijkaardige opzet. Beide drijven op dezelfde structuur, waarden en gewoontes, ook al behouden beide landen ook hun eigenheid natuurlijk. Mijn voorzetje voor een hoofdklasse 2.0 in Nederland en een eredivisie 2.0 in België zie ik dan ook als volgt:
- 10 teams/clubs op hoogste niveau
- 9 heenwedstrijden tussen week 37 en 45
- Bonus wedstrijd in week 46 ter afsluiting van de heenronde, waarbij de 1e speelt tegen de 2e, de 3e tegen de 4e, enz… Iedere wedstrijd moet een winnaar opleveren (shoot-outs) met 3 punten voor de winnaar. Bovendien staat in de wedstrijd tussen 1 en 2 ook het eerste EHL ticket op het spel
- 9 terugwedstrijden tussen week 10 en 19, zonder competitie in Paasweekend voor EHL
- Inhaalwedstrijden (wegens EHL of andere reden) moeten gespeeld worden de week nadien op zaterdag, 24u voor de volgende zondagse wedstrijd
- Play off op basis van klassement na terugronde met halve finale in heen- en terugwedstrijd op zaterdag en zondag de week na beëindiging reguliere competitie, week 20. Hoogst gerangschikte team heeft 1e keuze over thuisvoordeel. De zondag erna (week 21) spelen de winnaars de finale in 1 wedstrijd met thuisvoordeel voor de hoogst gerangschikte in de reguliere competitie.
- Geen directe degradatie maar voorlaatse speelt tegen nummer 2 uit de divisie eronder en de laatste tegen de nummer 1 uit de divisie eronder in een heen- en terugwedstrijd op zaterdag en zondag van week 20 met keuze qua thuisvoordeel voor de 2 ploegen uit de lagere divisie. De degradatie-clubs uit de hogere divisie moeten beide wedstrijden winnen om degradatie te voorkomen. Indien de promotie-club uit de lagere divisie de heenwedstrijd wint promoveren ze direct, indien ze de terugwedstrijd winnen of gelijk spelen bepaalt een shoot-out die zondag het team dat promoveert.
- De EHL competitie zou ik hervormen naar een competitie in 2 fasen waarbij de eerste niet afwijkt van de huidige formule behalve dat enkel de 1e van elke poule doorgaat en waarbij de twee sterkste landen in iedere poule elkaar pas treffen in de laatste wedstrijd van die eerste EHL ronde. De tweede ronde van de EHL met Pasen zou dan bestaan uit een kwart finale en halve finale met telkens directe uitschakeling, gevolgd door de wedstrijd voor de 3e plaats en de finale.
Maar ik vooral benieuwd welke creatieve geesten opstaan en een ander nieuw concept bedenken voor onze nationale club competities met als doelstelling meer spektakel op een kortere tijd.
Ik hoor graag van jullie…
—
Deze column verscheen ook op be-hockey.com !

Over enkele dagen zal een van de beste sport bestuurders ooit terugtreden als voorzitter van het IOC. Jacques Rogge, dokter, graaf… maar de enige eretitel die hij zichzelf zou toedichten is die van Flandrien zoals blijkt uit onderstaande video, tevens een van de betere interviews van de Nederlandse sportjournalist en tegenpool van Rogge, Mart Smeets.
Through the most recent phenomenon in international hockey, the HIL or Hockey India League, we once again were confronted with the diversity of the world and of course also the world of sports. And while the echo of the Indian fireworks at the HIL finals could still be heard the IOC almost cut our sport from its most prestigious podium, the Olympics. Reasons for almost being cut were , as heard through the grapevine, the image of being a sport of the Commonwealth nations but not anywhere else… Strange reasoning if that were the case. Germany, The Netherlands, Spain, Argentina, Korea are, to name but a few well performing hockeycountries at international level, not any part of the Commonwealth. Champions have come from all continents in recent history. However we must not be blind to the fact that we’re not exactly part of the major sports on a global scale and so there is still a lot of work ahead for the FIH…
In other parts of the world the entire concept of a club (with teams for young and old, men and women and entire families participating in club life) is unknown. In India for example, as most if not all Asian countries, clubs for sports do not exist. Indian hockey doesn’t have a club competition, it has the tradition of sports at school and it has teams playing for their company or other employer (army, postal services, police, …). And these teams meet in tournaments, not in competitions that last for several months during a year. Lots of reasons exist for these differences, besides obvious cultural differences, distance is often a reason. But another very important reason is infrastructure… The choice for waterbased pitches as the international standard has not made it easier to develop our sport of hockey globally. Water is an issue in most parts of the world, we tend to forget that over here…
Enkele weken geleden werden de Red Lions, de Belgische nationale hockeyploeg bij de heren, de ploeg van het jaar op het jaarlijkse