schrijven

Gedurende een jaartje of tien, vijftien,  kon ik mijn schrijfkriebels kwijt op twee websites gelieerd aan mijn favoriete sport hockey. De eerste was de site die op een druilerige zondagochtend in elkaar geflanst had nadat ik Frontpage van Microsoft ontdekt had. Dat was in de jaren ’90, letterlijk en figuurlijk de vorige eeuw…

RAHC.be

Mijn hockeyclub, een tweede thuis voor mij en mijn kinderen na de scheiding, had nog geen eigen stek op het world wide web en daar zou ik verandering in brengen. Een domeinnaam (www.rahc.be) werd geregistreerd en na een dagje knutselen stond daar een eerste probeersel te pronken. Bescheiden qua design en inhoud want een pagina laden ging nog in tempo dat past bij de vorige eeuw. Als ik mijn schrijfsels wou opvrolijken met een foto, kon je bij de eerste klik een pot koffie opzetten (inderdaad, er was ook nog geen senseo, nespresso, etc…), even de hond buiten laten, je koppie koffie inschenken, blazen en genieten van de eerste slokjes om vervolgens nog eens blik te werpen op het scherm om te kijken of die al volledig geladen was. Kabel, adsl, wifi, 3G en 4G bestonden zelfs nog niet in de dromen van hun ontwikkelaars. We deden het nog met een modem à rato van 56 KB per seconde. Je zou er vandaag niet meer aan beginnen ;)

be-hockey.com

De website groeide met onze club en de statische website groeide door naar een zogenaamd forum, de opvolger van de bulletin boards uit de tijd voor het world wide web. Interactiviteit was het modewoord, laat je lezers actief mee participeren in het medium. En dat bracht me op het idee voor een tweede site… een voor alle hockeyliefhebbers in België: www.be-hockey.com zag het licht. De forum technologie waarbij de lezers van mijn hockeymening konden reageren met hun visie op de zaken werkte… soms…
De Belgische hockeyfamilie bestond nooit uit de grootste communicators en dat heb ik niet kunnen veranderen… “Vivons cachés, vivons heureux” is ook vandaag nog steeds de norm vrees ik. Toch heb ik wel wat kunnen betekenen met deze website in de evolutie die mijn sport meemaakte het laatste decennium meen ik te mogen stellen. Bepaalde wantoestanden konden openlijk worden aangeklaagd zonder dat de aanklagers et zwijgen kon worden opgelegd en wat goed ging kon ook eens bejubeld worden. Maar bovenal had ik er plezier in om bepaalde zaken in woorden te kunnen gieten, soms om iets te bewerkstelligen, soms gewoon om erover te kunnen praten. Daarnaast had ik in die periode mijn kids die alledrie hun eerste stapjes zetten op het toneel van het tophockey en als trotse vader had ik een podium om de omgeving waarin zij presteerden te becommentariëren en dat deed ik met veel plezier. Bijna tien jaar verder had ik het echter allemaal al wel eens gezegd en herhaald en werd het tijd voor mij om dat medium op te doeken. De clubsite loslaten is ondertussen ook een work in progress maar dat zal nog wel even nodig hebben…

E’pinions…

Een jaartje geleden hield ik dus op met mijn hockey blog en alhoewel ik even herviel in de afkickperiode is dat hoofdstuk nu voorlopig echt wel afgesloten. Echter de inkt vloeit waar het niet gaan kan en de kriebel om toch af en toe weer in de pen te kruipen is onweerstaanbaar. Dus ontstaat hier E’pinions… Opinions by Ernst als het ware… Op zich heb ik nog geen idee welke onderwerpen allemaal te berde zullen komen. Af en toe hockey ongetwijfeld, maar het zal zeker niet het enige zijn. Af en toe in het Nederlands/Vlaams en dan weer in het Engels, al naargelang de inspiratie en de goesting… We zien wel hoe het loopt…