Tsja… mooi…
Performance Art is zo’n kunstvorm waar ik het fijne nooit van begrepen heb… ‘t Zal wel aan mij liggen. Toch werd ik vandaag geraakt, de romantische ziel in mij dan toch, door een kort filmpje dat op facebook voorbijkwam over zo’n sessie in 2010 in het Museum of Modern Art.
In “The Artist Is Present” zit een zekere Marina Abramovic telkens een minuut tegenover een onbekende museumbezoeker en deelt ze een minuut van stilte met hem of haar. Dan, totaal onverwacht, verschijnt een zekere Ulay in die stoel tegenover haar. Met deze man deelde ze haar leven in de jaren ’70 en toen hun relatie ten einde liep namen ze op een artistieke manier van elkaar afscheid door elk van een andere kant op de Chinese Muur naar elkaar toe te wandelen voor een laatste omhelzing bij hun ontmoeting in het midden om elkaar daarna nooit meer te zien…
Tot, tientallen jaren later, Ulay dus plots en onverwacht tegenover haar zit… in stilte… Mooi…